خاطره ای از استاد پرویز خرسند

امروز داشتم تو وبلاگ دوستداران نویسنده بزرگ و عزیز استاد پرویز خرسند می چرخیدم که براستی چه زیبا آزاد مرد بزرگ ایران ، دکتر شریعتی دربارﮤ او نوشت :« برادرم پرویز خرسند قوی ترین نویسنده ای است که نثر امروز را در خدمت ایمان دیروز ما قرار داده است ». که چشمم به خاطره ای دیدار این بزرگ مرد با امام خمینی افتاد که خالی از لطف ندیدم که این خاطره را برایتان در این پست بگذارم . و اگر هم فرصت کردید بد نیست به وبلاگ ایشان سری بزنید .ایشان در وبلاگشان حرفها برای گفتن دارند .که با اینکه سالهاست از این بیانات ایشان می گذرد ولی در این زمانه چقدر تازگی دارد . این خاطره را از زبان دوست خوبم علی اشرف فتحی میخوانیدکه متاسفانه شنیدم ایشان به تازگی در چهلم مرجع سبز حضرت ایت الله العظمی منتظری دستگیر شدند و وبلاگ خوب تورجان را نیز مدیریت می کردند , امیدوارم هرچه زودتر ایشان و همه زندانیان سیاسی که برای احقاق حق و عدالت این روزها در زندانها به سر می برند آزاد شوند . و اما خاطره استاد پرویز خرسند:
زمانی که استاد پرویز خرسند در سال ۴۳ برای دیدار امام خمینی پس از آزادی شان ، به همراه بزرگان شهر مشهد به منزلشان می رود و از رفتار امام انتقاد می کند که چرا امام دستش را برای دست بوسی روی بالش گذاشته و به جای نگاه کردن به کسانی که عاشقانه دستش را می بوسند به پرویز خرسند ۲۴ ساله نگاه می کند!! استاد خرسند می گوید به ایشان گفتم که : آقای خمینی! من برخی از کسانی را که برای دست بوسی شما از راه های دور آمده اند می شناسم که در راه عمل به رهنمودهای شما از همه چیزشان گذشته اند. حال شما لااقل به جای اینکه مرا نگاه کنید صورتتان را به سمت آنها برگردانید. در ثانی دست بوسیدن کاری است غیربهداشتی و عامل انتقال میکروب !» و امام جوابش می دهد که : « خرسند جان! اگر من دستم را بکشم می گویند که چه آخوند کنسی است! ثانیاً قبح این کار را شما باید بین مردم جا بیاندازید!»

وبلاگ دوستداران استاد پرویز خرسند